Historia kościoła i parafii
        Klecina należy do starych podwrocławskich
miejscowości, które sąsiadują z miastem od strony południowej. Na rozwój tych
miejscowości składało się zarówno bliskie sąsiedztwo stolicy Dolnego Śląska jak
i wyjątkowo urodzajne tutejsze gleby (które nawet uzyskały miano czarnoziemu
dolnośląskiego). Dodatkowym atutem Kleciny było jej położenie nad rzeką Ślężą.
Pod koniec XIX wieku powstała tu jedna z najlepiej prosperujących
cukrowni w tym regionie.
       
Rozwój miejscowości Klecina na przełomie XIX i XX w. miał też
swój wyraz religijny. W latach 1905-1906 mieszkający tutaj wtedy
protestanci realizują jednocześnie trzy budynki: kościół,
plebanię i szkołę: wszystkie z czerwonej, klinkierowanej cegły.
Kościół został zbudowany - wg projektu wrocławskich architektów
Gasego i Böttchera - w stylu neogotyckim, o przestronnej nawie,
z trzema balkonami, o stosunkowo niewielkim prezbiterium i z bardzo
małą zakrystią. Wszystkie trzy budynki: kościół, plebanię i szkołę
pokryto łupkiem. Dla obsługi nielicznych mieszkających tu przed II
wojną światową katolików służył niewielki kościółek pw. Św. Trójcy
położony blisko mostu na rzece Ślęźy.
       
Po II wojnie światowej w Klecinie osiedliła się katolicka ludność
polska, która przybyła zarówno z terenów Wschodniej Małopolski
(przeważnie z miejscowości Buczacz i Jezupol), jak też i z Polski
Centralnej. Po opuszczeniu miejscowości przez Niemców, już w 1946
roku, polscy katolicy przejmują od protestantów ich kościół
w Klecinie. W czerwcu 1949 roku dokonano uroczystego poświęcenia
przejętej świątyni. Kościół i parafia otrzymały tytuł:
"Eucharystycznego Serca Pana Jezusa". Dnia 19 marca 1969 roku
wezwanie kościoła i parafii zmieniono. Odtąd patronką tutejszych
mieszkańców jest: "Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski".
       
Od 1 stycznia 1951 roku zmienił się administracyjny status Kleciny.
Zostaje ona włączona w granice miasta Wrocławia. W czasie wojny kościół
w Klecinie został ugodzony kilkoma pociskami artyleryjskimi, przez co zostały
uszkodzone dach i wieża kościoła. Również mury noszą ślady licznych uszkodzeń.
Pomimo, że Klecina stała się jednym z osiedli Wrocławia, wierni musieli
na swoich barkach dźwigać ciężar powojennych remontów. W 1960 roku dach
i wieżę kościoła pokryto blachą. W latach 1968-1970 założono nową
instalację elektryczną, ufundowano witraż z wyobrażeniem Patronki
kościoła (NMP Królowa Polski). Drewniany strop kościoła przykryto wapiennym
tynkiem i wprowadzono nową polichromię wnętrza, którą poświęcił bp Andrzej Wronka.
W 1969 roku dokonano przeróbki prezbiterium, zgodnie z wymogami
Soboru Watykańskiego II. Zbudowano nowy kamienny ołtarz - konsekrowany
również przez biskupa Andrzeja Wronkę. W ołtarzu umieszczono relikwie
Świętych męczenników: Klemensa i Wenerosa.
       
Na frontowej ścianie prezbiterium - tuż pod witrażem - umieszczono
dużą kamienną rzeźbę Ukrzyżowanego (dzieło parafianina: mistrza Mariana
Kowalskiego). W 1970 roku w prezbiterium ułożono dwa duże obrazy mozaikowe:
Emaus oraz
Cudowne rozmnożenie chleba, "by przypominały wiernym
o Mszy Św. i o obecności Pana Jezusa utajonego w Najświętszym Sakramencie" - jak
to podkreślono w Kronice Parafialnej. Witraż, mozaiki w prezbiterium oraz mozaiki stacji
Drogi Krzyżowej zaprojektował i wykonał znany krakowski artysta prof. Stanisław
Jakubczyk.
        Po przemianach ustrojowych w roku 1989 Klecina przeżyła
bardzo boleśnie upadek cukrowni, co spowodowało powstanie dość dużego bezrobocia.
Obecnie jednak dadzą się odnotować oznaki prężnego rozwoju:
powstają liczne nowe bloki mieszkalne, firmy usługowe i handlowe.
        Do marca 1960 roku Parafia Klecina obsługiwała
również tereny Parafii pw. Św. Trójcy z Wrocławia-Krzyk, gdzie nie było jeszcze osobnego
ośrodka duszpasterskiego. Kościółek Św. Trójcy został bowiem rozebrany na
skutek wielkich uszkodzeń w czasie wojny. Obecnie do Parafii Wrocław-Klecina
należy całe osiedle Klecina oraz wieś Zabrodzie (odłączone od Parafii Jaszkotle).
- Katoliccy proboszczowie w Parafii:
- Ks. Jakub Marszał 1946-1947
- Ks. Stefan Zawadzki 1947-1957
- Ks. Władysław Rączka 1957-1967
- Ks. Ludwik Gilewski 1967-1968
- Ks. Franciszek Michalec 1968-1983
- Ks. Florian Rumiński 1983-1992
- Ks. Franciszek Filipek 1992-2012
- Ks. Witold Hyla od 2012